ท่านหญิงฮาญัรและนะบีอิสมาอีลถูกทิ้งกลางทะเลทราย ครั้งหนึ่งอัลเลาะฮ์ ตะอาลา ได้มีบัญชา ให้นะบีอิบรอฮีมนำพระนางฮาญัรและนะบีอิสมาอีล ไปยังมักกะห์ เมื่อเดินทางมาถึงวาดี ในขณะนั้นเป็นพื้นที่แห้งแล้ง ไม่มีต้นไม้ ไม่มีน้ำ ไม่มีคนอยู่อาศัย ไม่มีอะไรเลย ท่านปล่อยพระนางฮาญัรและอิสมาอีลไว้ที่นั้น แล้วท่านก็ไปโดยไม่หันกลับมามอง พระนางฮาญัรจึงถามว่า “ โอ้ อิบรอฮีม ท่านกำลังทิ้งเราหรือ ที่นี่ไม่มีน้ำ ไม่มีอาหาร ไม่มีคน” ท่านนบีอิบรอฮีมมิได้ตอบสิ่งใด นางก็ตามท่านไปและเซ้าซี้ท่านด้วยคำถามเดิม จนกระทั่งนางถามว่า “อัลเลาะฮ์ ทรงรับสั่งสิ่งนี้กับท่านหรือ?” ท่านกล่าวว่า “ใช่” นางกล่าวว่า “ท่านจงไปเถิด อัลเลาะฮ์ไม่มีวันทอดทิ้งเรา เหลือเพียงพระนางฮาญัรกับลูกน้อยของนาง อิสมาอีล อยู่กันตามลำพัง โดยปราศจากน้ำและอาหาร นางหิวมาก และเด็กน้อยอิสมาอีล อะลัยฮิสสลาม ก็เริ่มร้องไห้งอแง  นางจึงรีบรุดไปยังภูเขาที่อยู่ใกล้ที่สุดซึ่งมีชื่อว่า อัศ-ศ่อฟาและไปยังภูเขาอีกลูกซึ่งมีชื่อว่า อัล-มัรวะฮฺ นางมองหาแต่ก็ไม่พบสิ่งใด นางรู้สึกว่านางห่างจากอิสมาอีลไกลเกินไปแล้ว (มัรวะฮฺอยู่ไกลกว่าศ่อฟา) นางจึงมุงหน้าไปยังภูเขาอัศ-ศ่อฟาอีกครั้ง ด้วยรู้สึกว่ามันใกล้กับลูกของนางมากกว่า นางเดินกลับไปกลับมาอยู่ระหว่างอัศ-ศ่อฟา และอัล-มัรวะฮฺ ถึงเจ็ดรอบ (และการซะแอของบรรดามุสลิมีน ก็เพื่อรำลึกถึงเรื่องราวนี้) ในครั้งที่เจ็ดที่นางไปถึงภูเขามัรวะฮฺ นางได้ยินเสียงลูกร้อง […]

อัศฮาบุ้ลอุคดู้ด ตอนที่ 1 (เด็กหนุ่มกับนักมายากลและนักบวช) นาน มาแล้ว…ในสมัยประชาชาติก่อนหน้าพวกเจ้า มีกษัตริย์องค์หนึ่ง พระองค์ทรงมีนักมายากลส่วนพระองค์คนหนึ่ง หลังจากที่เขาได้ชราภาพลง เขาจึงกล่าวแก่กษัตริย์พระองค์นั้นว่า “ข้าน้อยอายุมากแล้ว อายุขัยกำลังย่างกรายมาหาข้าน้อยแล้ว ดังนั้น ขอพระองค์ทรงส่งมอบเด็กหนุ่มให้แก่ข้าน้อยสักคนหนึ่ง เพื่อที่ข้าน้อยจะได้เสี้ยมสอนวิชามายากลให้แก่ (ก่อนที่ข้าน้อยจะลาจากโลกนี้ไป)” กษัตริย์จึงได้ (คัดเลือกและ) ส่งเด็กหนุ่มคนหนึ่งไป (ร่ำเรียนวิชามายากล) กับนักมายากลคนนั้น ดังนั้นนักมายากลผู้แก่ชราคนนั้นจึงได้เริ่มสั่งสอนวิชา (การต่างๆเกี่ยวกับ) มายากล (แก่เด็กหนุ่มคนนั้น) ในระหว่าง (เส้นทางจากตำหนักของ) กษัตริย์ (บ้านพักของเด็กหนุ่ม) กับ (บ้านพักของ) นักมายากลนั้นมีนักบวช อยู่คนหนึ่งอาศัยอยู่ ทุกครั้งที่เด็กหนุ่มคนนั้นเดินผ่านยัง (ที่พักของ) นักบวชคนนั้น เด็กหนุ่มก็จะแวะนั่งฟังคำเทศนาของนักบวชท่านนั้น และติดใจและเคลิ้มในเส้นทางและคำพูดของเขา (จนทำให้เด็กหนุ่มเดินทางไปหานักมายากลสาย) ดังนั้นพอเด็กหนุ่มเดินทางไปถึงยังบ้านพักของนักมายากล นักมายากลก็จะเฆี่ยนตีเขา และถามเขาว่า “สิ่งใดได้กักตัวเจ้าไว้ (ทำไมเจ้าถึงได้มาสาย)?” (พอเด็กหนุ่มเดินทางกลับบ้าน เด็กหนุ่มก็จะแวะนั่งฟังคำเทศนาของนักบวชจนเพลินอีก) พอเด็กหนุ่มกลับไปถึงบ้าน ครอบครัวที่บ้านก็จะเฆี่ยนตีเขาอีก และจะถามเขาว่า “สิ่งใดได้กักตัวเจ้าไว้ (ทำไมเจ้าถึงได้กลับมาถึงบ้านสาย)?” (วันต่อมา) เด็กหนุ่มคนนั้นจึงได้เล่าเรื่องราวที่เขาถูกทางบ้านและนักมายากลเฆี่ยนตี เพราะไปเรียนสายและกลับบ้านสายให้แก่นักบวชฟัง นักบวชจึงสอน […]