มั๊ะญิซาตท่านนบีมุฮัมมัดในขณะขุดคูคลอง

สงครามคอนดัก

ท่านคอลิด อิบนุ วะลีด ท่านคอลิด บิน อัล-วะลีด บิน อัล-มุฆีเราะฮ์ อัล-กุเราะชีย์ อัล-มัคซูมีย์ อัล-มักกีย์   เข้ารับอิสลามในปีฮิจญ์เราะฮ์ที่ 8 และเข้าร่วม สงความกับกองทัพมุสลิมอีกหลายครั้ง ท่านยังเป็นผู้นำกองทัพมุสลิมในสงครามอัล-ญะมามะฮ์และสงครามยัรมูก และท่านพร้อมกับทหารของท่านเดินทางผ่านทะเลทรายตั้งแต่พรมแดนอิรักไปจนสุดแคว้นชามในเวลาเพียงห้าคืน และนี่เป็นหนึ่งในความประหลาดของแม่ทัพผู้นี้ ท่านนะบีมูฮัมหมัด ﷺ ได้ให้สมญานามท่านว่า ซัยฟุลเลาะฮ์ คือ ดาบของอัลเลาะฮ์ที่ถูกชักออกมาจากฝัก ท่านนะบีมูฮัมหมัด  ﷺ บอกว่า เขาเป็นดาบของอัลเลาะฮ์ ที่อัลเลาะฮ์นำมาเพื่อปราบบรรดามุชริกีนและมุนาฟิกีน (อิมาม อะห์หมัด : 1/8) ท่านคอลิดเป็นลูกของพี่สาวของท่านหญิงมัยมูนะฮ์ บินติ อัล-หาริษ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา (ภรรยาของท่านนะบี  ) เขาเป็นชายร่างใหญ่ ไหล่กว้าง แข็งแรงบึกบึน คล้ายกับ ท่านอุมัร บิน อัล-ค็อฏฏอบ มากที่สุด เศาะหาบะฮ์ท่านนี้มีเหตุการณ์สำคัญๆมากมาย ที่แสดงถึงความกล้าหาญของท่านและการทุ่มเทให้ความช่วยเหลือศาสนาอิสลามของท่าน เช่น สงครามมุอ์ตะฮ์ ซึ่งเกิดขึ้นในปีฮิจญ์เราะฮ์ที่ 8 คือปีเดียวกันกับ ท่านคอลิดเข้ารับอิสลาม ทหารมุสลิมมีจำนวนสามพันคน ในขณะที่ทหารโรมันมีจำนวนถึงสองแสนคน […]

สิ่งที่ชัยฏอนจะทำให้มนุษย์กลัวความยากจน

ท่านหญิงฮาญัรและนะบีอิสมาอีลถูกทิ้งกลางทะเลทราย ครั้งหนึ่งอัลเลาะฮ์ ตะอาลา ได้มีบัญชา ให้นะบีอิบรอฮีมนำพระนางฮาญัรและนะบีอิสมาอีล ไปยังมักกะห์ เมื่อเดินทางมาถึงวาดี ในขณะนั้นเป็นพื้นที่แห้งแล้ง ไม่มีต้นไม้ ไม่มีน้ำ ไม่มีคนอยู่อาศัย ไม่มีอะไรเลย ท่านปล่อยพระนางฮาญัรและอิสมาอีลไว้ที่นั้น แล้วท่านก็ไปโดยไม่หันกลับมามอง พระนางฮาญัรจึงถามว่า “ โอ้ อิบรอฮีม ท่านกำลังทิ้งเราหรือ ที่นี่ไม่มีน้ำ ไม่มีอาหาร ไม่มีคน” ท่านนบีอิบรอฮีมมิได้ตอบสิ่งใด นางก็ตามท่านไปและเซ้าซี้ท่านด้วยคำถามเดิม จนกระทั่งนางถามว่า “อัลเลาะฮ์ ทรงรับสั่งสิ่งนี้กับท่านหรือ?” ท่านกล่าวว่า “ใช่” นางกล่าวว่า “ท่านจงไปเถิด อัลเลาะฮ์ไม่มีวันทอดทิ้งเรา เหลือเพียงพระนางฮาญัรกับลูกน้อยของนาง อิสมาอีล อยู่กันตามลำพัง โดยปราศจากน้ำและอาหาร นางหิวมาก และเด็กน้อยอิสมาอีล อะลัยฮิสสลาม ก็เริ่มร้องไห้งอแง  นางจึงรีบรุดไปยังภูเขาที่อยู่ใกล้ที่สุดซึ่งมีชื่อว่า อัศ-ศ่อฟาและไปยังภูเขาอีกลูกซึ่งมีชื่อว่า อัล-มัรวะฮฺ นางมองหาแต่ก็ไม่พบสิ่งใด นางรู้สึกว่านางห่างจากอิสมาอีลไกลเกินไปแล้ว (มัรวะฮฺอยู่ไกลกว่าศ่อฟา) นางจึงมุงหน้าไปยังภูเขาอัศ-ศ่อฟาอีกครั้ง ด้วยรู้สึกว่ามันใกล้กับลูกของนางมากกว่า นางเดินกลับไปกลับมาอยู่ระหว่างอัศ-ศ่อฟา และอัล-มัรวะฮฺ ถึงเจ็ดรอบ (และการซะแอของบรรดามุสลิมีน ก็เพื่อรำลึกถึงเรื่องราวนี้) ในครั้งที่เจ็ดที่นางไปถึงภูเขามัรวะฮฺ นางได้ยินเสียงลูกร้อง […]